Poezja w moim wydaniu, pisana w różnych nastrojach. Moje myśli, moje odczucia, moje bóle i marzenia. Smutne stany i radosne chwile, chociaż więcej tych ponurych... Ciągła walka z samym sobą i myśli przelane na "papier", chociaż czasem nie do końca przemyślane i napisane pod wpływem emocji, szczere i prawdziwe. Cały ja w innym wydaniu. Czasami będzie smutno, ponuro, poważnie, czasami radośnie i pozytywnie, a czasami pokręcono i zwariowano, bez sensu i ładu.
Nie ma nadzieji
Nasz świat upada
Nie ma już siły
Słową w dół spada
Nie ma ratunku
Nie ma pomocy
Ani za dnia
Ani też w nocy
Nasz świat się kończy
Oto nasz los
To dla każdego
Jest wielki cios
Życie swe szanuj
Szanuj do końca
Bo jutro może
Nie być już słońca
Dodaj komentarz