Poezja w moim wydaniu, pisana w różnych nastrojach. Moje myśli, moje odczucia, moje bóle i marzenia. Smutne stany i radosne chwile, chociaż więcej tych ponurych... Ciągła walka z samym sobą i myśli przelane na "papier", chociaż czasem nie do końca przemyślane i napisane pod wpływem emocji, szczere i prawdziwe. Cały ja w innym wydaniu. Czasami będzie smutno, ponuro, poważnie, czasami radośnie i pozytywnie, a czasami pokręcono i zwariowano, bez sensu i ładu.
Co ten Rząd kurwa wyprawia
Aż chce się puścić pawia
Czepić się czego nie mają
Pod spódnice łapy pchają
A forsą się podcierają
I uczciwych wciąż udają
Skurwysyny zakłamane
Pojebańce popaprane
Przyjdzie kiedyś czas i na nich
Oni ludzi mają za nic
Kiedyś wszyscy się zjednoczą
I dziadów do piekła stoczą
Co jest wart te nasze życie
W monotonii ciągłe bycie
Codziennie to samo robisz
Nad swym życiem się nie głowisz
Byle tylko do pierwszego
Nic w tym ciekawego
Zacznij w końcu czerpać z życia
Wyjdź wreszczie z tego ukrycia
Bądź radosny, bądź szczęśliwy
Staraj się być wszystkim miły
Życie krótkie, szybko leci
Ciesz się, że wciąż słonko świeci
Bo kiedyś zabraknie Ciebie
Dbaj o innych, dbaj o siebie
Byłaś mi rodzicem i przyjacielem
Ty nauczyłaś mnie w życiu tak wiele
Teraz Cię nie ma jestem tu sam
Boję się, że sobie rady nie dam
Bardzo mi ciężko w tym trudnym czasie
Na niczym skupić nie daje mi się
Każdą chwilą myślę o Tobie
Ja jestem sam, a ty leżysz w grobie
Trafiłaś już do lepszego świata
Mam nadzieję, że tam gdzie trafił tata
Że jesteście tam razem szczęśliwi oboje
Ja niestety się bardzo śmierci boję
Bądźcie wciąż przy mnie i nie opuszczajcie
W każdej chwili nade mną czuwajcie
W mym sercu i głowie na zawsze będziecie
Ogromnie was kocham, lecz przecież to wiecie
Tęsknota rozpiera mnie do granic
Czasami chciałbym nie czuć nic
Smutek i żal wypełnia me serce
Brakuje mi mamy tak bardzo, tak wielce
To takie paskudne, okropne uczucie
Zawalił się cały mój świat w jednej minucie
Teraz już nie mam żadnego rodzica
Żal, smutek, tęsknota i lękowa nerwica
Utrata rodzica to największy cios
Dlaczego tak okrutny bywa los?
Mam nadzieję, że się kiedyś spotkamy
Wtedy przytulę się do taty i mamy
Zostało mi płakać, Tęsknić I się smucić
Bo żadne z was już nigdy nie wróci
Tęsknota to takie uczucie
Gorsze niż kamień w bucie
To kamień w sercu i ciężkość na duszy
Głowa każdą inną myśl kruszy
Straszna pustka rozrywa od środka
Uderza w głowę nie mając młotka
To uczucie straszne nie do opisania
Nikomu nie życzę tego odczuwania
Tęsknota za najbliższą w życiu osoba
Sprawia że często nie jestem soba
Tak bardzo brakuje mi mojej mamy
Oddałbym wszystko by była tu z nami