Poezja w moim wydaniu, pisana w różnych nastrojach. Moje myśli, moje odczucia, moje bóle i marzenia. Smutne stany i radosne chwile, chociaż więcej tych ponurych... Ciągła walka z samym sobą i myśli przelane na "papier", chociaż czasem nie do końca przemyślane i napisane pod wpływem emocji, szczere i prawdziwe. Cały ja w innym wydaniu. Czasami będzie smutno, ponuro, poważnie, czasami radośnie i pozytywnie, a czasami pokręcono i zwariowano, bez sensu i ładu.
| pn | wt | sr | cz | pt | so | nd |
| 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 01 |
| 02 | 03 | 04 | 05 | 06 | 07 | 08 |
| 09 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 |
| 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 |
| 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 |
| 30 | 31 | 01 | 02 | 03 | 04 | 05 |
Tysiące myśli kłębi się w głowie
Co to za myśli, nikt się nie dowie
Kłębią się i gnębią mnie
Wrakiem człowieka przez to staję się
Nie da się przecież nie myśleć o niczym
Żyć bezstresowo, na to chcę liczyć
Zamęt i smutek wciąż w mojej głowie
Lecz co ja czuję, nikt się nie dowie
Świeci słoneczko sobie na niebie
Uśmiecha się do mnie, uśmiecha do Ciebie
Swoim ciepełkiem chce nas otulić
Tak jakby chcialo mocno przytulić
Gdy słonko świeci to lepszy jest dzień
wszelkie troski znikają gdzieś chen
Gdy słonko zachodzi i księżyc świeci
Kładą się spać dorośli i dzieci
Wtedy jest czas na odpoczynek
Dobrze nam zrobi nocny spoczynek
Rano wstajemy spragnieni słońca
Lecz czas na chmury dziśdo dnia końca
Szaro, ponuro i pada deszcz
Przez taką pogodę i nam smutno jest
Po każdej burzy przychodzi słońce
Tym ciepłym akcentem ten wierszyk kończę
Weszła biedronka sobie na kwiatek
Patrzy w oddali płynie gdzieś statek
Też by tak chciała sobie popływać
A co jeśli połknie mnie ryba?
Może latanie jednak jest lepsze
Polatam w słońcu, polatma na wietrze
Powącham kwiaty, pozjadam liście
Po wszystkim piękne sny wyśnię