Makówa i jego poezja

Brak miłości, brak bliskości

Brak mi ciepła i czułości

Nie potrzebny ja nikomu

Czasem szlocham po kryjomu

Bez rodziców, bez partnerki

Czacem zżera smutek wielki

Lecz ja czekam i i wciąż marzę

Że mi miłość się ukaże

Bez miłości życie smutne

Jak puste odbicie w lustrze

Czekam właśnie na tą chwilę

Gdy brzuch odwiedzą motyle

By na dobre i na złe

Zawsze za rękę trzymać Cie

Bywają dni gorsze

I bywają dni lepsze

Które są ulotne

Jak liście na wietrze

Nigdy nie wiemy

Co jutro nas czeka

Czas nam ucieka

Wciąż płynie jak rzeka

Dbajmy o siebie

I walczmy o szczęście

Bo nigdy nie wiemy

Czy jutro nadejdzie

Tu się urodziłem tu młodość spędziłem

Bywało ciężko lecz Ciągle tutaj byłem

Tutaj mieszkam i tutaj zarabiam

Uwielbiam ten pieprzony bałagan

Bywały smutki i radość była

Dopóki tu jestem jest we mnie siła

Moja ulica jest szara i brudna

Moja ulica potrafi być paskudna

Moja ulica i tu jest mój dom

Bez względu na wszystko Ja kocham ją

Dobzi znajomi i kumple z podwórka

Tu się toczyła niejedna bójka

Oko za oko i ząb za ząb

Jeden za drugim stanie jak dąb

Były imprezy i dobra zabawa

Gdy trzeba pomogli to jasna sprawa

Gdy dłoń systemu

Uderzyć chcę cię w skroń

Ty się nie przejmuj

Po prostu odrąb ją

Za moim oknem

Nienormalny świat

Czekam na zmiany

Od wielu lat

 Wirują mi myśli znów

Chciałbym odejść

Do krainy snów

Człowiek nie zwierzę

Powinien umieć myśleć

Myśleć o sumieniu

A nie o zniszczeniu

Ile jeszcze głupich wojen?

Ile jeszcze amunicji?

Ile jeszcze chorych rządów?

Ile w sejmie koalicji?

Ilu jeszcze młodych ludzi?

Zamkniętych za gramy cztery?

Czy w końcu jakiś polityk

Stanie się dobry i szczery?

Ile jeszcze tu policji?

Ile jeszcze uciekania?

Ile jeszcze chorego rządów?

Ile dupy obrabiania?

Ile jeszcze na to czekać

Nam to wszystkim pozostało?

W moim sercu przekonanie

Że już tego bardzo mało

Pozostało tylko jedno

Aby w końcu przerwać lament

Wylać sto litrów benzyny

I podpalić parlament

Niepoprawne instytucje zabierają nam życie

Politycy i kościoły na władzy w szczycie

Parszywe Łapska pełne pieniędzy

Ich nie obchodzi że ktoś żyje w nędzy

Wysokie pozycję i wysokie progi

Już zapomnieli Co znaczy być ubogim

Sami nie szanują własnego prawa

Zróbmy coś wreszcie to nasza wspólna sprawa

Sprzeciw się i powiedz nie

Bo całkiem okradną cię

Oni mają za co żyć

My niewiele co tu kryć

Gwiazdy nocami lśnią na niebie

Wydaje się, że mrugają do Ciebie

Setki, tysiące, a nawet miliony

Każdy widokiem jest zachwycony

Te konstelacje i droga mleczna

Każda gwiazda złocista, bajeczna

Tyle tajemnic kryje nasz wszechświat

Co człowiek jest w tym ogromie wart

Kosmiczne pyły, komety i gwiazdy

Gdy patrzysz w niebo stajesz się odważny

Asteroidy i deszcze komet

Zapierają dech chociaż na moment

Każdy wtedy życzenie myśli

Niech najpiękniejszy sen nam się wyśni

Niebo nocą nas onieśmiela

Ten ogrom piękna podziw w nas wciela

Ci których niestety nie ma już z nami

Podobno stają się nowymi gwiazdami

Patrzą na nas, czuwają nad nami

Wiedzą, że wciąż o nich pamiętamy

Tyle ten kosmos tajemnic kryje

Zawieszę Ci wszystkie gwiazdy na szyję

Niebo jest piękne za dnia i nocą

Patrz często w niebo, nie myśląc po co

Nie myśl o smutku, nie myśl o złości

Pokaż jakąś oznakę radości

Mimo że czasy są teraz trudne

Życie nie musi być paskudne

Z małych rzeczy nauczmy się cieszyć

Trochę zwolnijmy, po co się spieszyć

Rozpalmy serca i poprawmy myśli

Niech coś pięknego wszystkim się przyśni

Walczmy o szczęście i idźmy do przodu

Będzie jak w krainie płynącego miodu

Nigdy nie stawaj i nie patrz wstecz

Natrętnym myślą powiedz dziś precz

Na smutki i żale szkoda jest życia

Przecież tyle jest do odkrycia

Zdrowia i czasu szkoda na nerwy

Lepiej radować się zawsze, bez przerwy

Chociaż niestety nie jest łatwo

Starajmy się by szło nam to gładko

Dla wszystkich życzę wszystkiego dobrego

Bądźcie szczęśliwi i dążcie do tego

Boli mnie to i boli mnie tam

Dosyć tej nerwicy już mam

Niby spokojny a napięcie czuję

Niby spokojny a zaraz zwariuję

Dużo emocji i uczuć też dużo

Niby spokojny a wszystko mnie wkurza

Boli mnie głowa i czuję zawroty

Czy to normalne czy będą kłopoty?

W klatce uciski do tego coś czuję

Niby jest dobrze a kiepsko się czuję

W normie Wyniki mam na szczęście

Ale normalnie chcę czuć się wreszcie

Ciągły lęk i ciągły niepokój

Czy kiedyś w końcu ogarnie mnie spokój?

Lecz ciągle mam wiarę że lepiej będzie

Nadzieja jest we mnie że przyjdzie szczęście

Co ten Rząd kurwa wyprawia

Aż chce się puścić pawia

Czepić się czego nie mają

Pod spódnice łapy pchają

A forsą się podcierają

I uczciwych wciąż udają

Skurwysyny zakłamane

Pojebańce popaprane

Przyjdzie kiedyś czas i na nich

Oni ludzi mają za nic

Kiedyś wszyscy się zjednoczą

I dziadów do piekła stoczą

Co jest wart te nasze życie

W monotonii ciągłe bycie

Codziennie to samo robisz

Nad swym życiem się nie głowisz

Byle tylko do pierwszego

Nic w tym ciekawego

Zacznij w końcu czerpać z życia

Wyjdź wreszczie z tego ukrycia

Bądź radosny, bądź szczęśliwy

Staraj się być wszystkim miły

Życie krótkie, szybko leci

Ciesz się, że wciąż słonko świeci

Bo kiedyś zabraknie Ciebie

Dbaj o innych, dbaj o siebie

Byłaś mi rodzicem i przyjacielem

Ty nauczyłaś mnie w życiu tak wiele

Teraz Cię nie ma jestem tu sam

Boję się, że sobie rady nie dam

Bardzo mi ciężko w tym trudnym czasie

Na niczym skupić nie daje mi się

Każdą chwilą myślę o Tobie

Ja jestem sam, a ty leżysz w grobie

Trafiłaś już do lepszego świata

Mam nadzieję, że tam gdzie trafił tata

Że jesteście tam razem szczęśliwi oboje

Ja niestety się bardzo śmierci boję

Bądźcie wciąż przy mnie i nie opuszczajcie

W każdej chwili nade mną czuwajcie

W mym sercu i głowie na zawsze będziecie

Ogromnie was kocham, lecz przecież to wiecie

Tęsknota rozpiera mnie do granic

Czasami chciałbym nie czuć nic

Smutek i żal wypełnia me serce

Brakuje mi mamy tak bardzo, tak wielce

To takie paskudne, okropne uczucie

Zawalił się cały mój świat w jednej minucie

Teraz już nie mam żadnego rodzica

Żal, smutek, tęsknota i lękowa nerwica

Utrata rodzica to największy cios

Dlaczego tak okrutny bywa los?

Mam nadzieję, że się kiedyś spotkamy

Wtedy przytulę się do taty i mamy

Zostało mi płakać, Tęsknić I się smucić

Bo żadne z was już nigdy nie wróci

Tęsknota to takie uczucie

Gorsze niż kamień w bucie

To kamień w sercu i ciężkość na duszy

Głowa każdą inną myśl kruszy

Straszna pustka rozrywa od środka

Uderza w głowę nie mając młotka

To uczucie straszne nie do opisania

Nikomu nie życzę tego odczuwania

Tęsknota za najbliższą w życiu osoba

Sprawia że często nie jestem soba

Tak bardzo brakuje mi mojej mamy

Oddałbym wszystko by była tu z nami

Kochałem Cię mamo sercem mym całym

I kochał będę bom synem Twym małym

Byłaś mi matką i przyjacielem

To właśnie Tobie zawdzięczam tak wiele

Wychowałaś mnie na człowieka dobrego

Nigdy nie zrobiłaś mi nic złego

Ty mnie uczyłaś i pouczałaś

Chociaż nie raz przeze mnie płakałaś

Zawsze byłaś, nigdy nie opuściłaś

Jako anioł stróż mój, taka mi byłaś

Najważniejszą osobą w życiu mi byłaś

Ty razem ze mną wszystko odkryłaś

Tobie zawdzięczam kim teraz jestem

Widzę różnicę między dobrem, a złem

Jesteś i będziesz sercem mym całym

Chociaż sprawy się skomplikowały

Ja zawsze dla ciebie robiłem wszystko

By dać ci szczęście, byś była blisko

Byłaqś mi oparciem i wielkim wsparciem

Ty pocieszałaś, po głowie głaskałaś

Tobie mogłem wszystko powiedzieć

Przy Tobie długo chciało się siedzieć

Jak tylko potrafię się Tobą opiekowałem

Gdy Cię zabrakło to bardzo płakałem

Lecz przyszedł czas, że mnie opuściłaś

To nie Twój wybór, to wyższa siła

Teraz już jesteś w lepszej krainie

Tam będziesz szczęśliwa, a mój ból nie minie

Psychicznie sobie nie daję rady

Lecz nic nie poradzę na wyższe układy

Dla Ciebie będę żył ile mam sił

Osiągnę co się da byś była szczęśliwa

A kiedy zakończy się moje życie

Spotkamy się gdzieś na górze, na szczycie

KOCHAM CIĘ MAMO

Śmierć czeka każdego z nas

Nie wiemy kiedy nadejdzie nas czas

Więc bądźmy dobrzy dla innych ludzi

I róbmy wszystko by się nie nudzić

Bądźmy uśmiechnięci i bądźmy szczęśliwi

Nie oszukujmy i bądźmy prawdziwi

Czerpmy garściami to co najlepsze

Jesteśmy tylko pyłkiem na wietrze

Zanim coś zrobisz pomyśl dwa razy

By nie zostawić po sobie urazy

W oczach strach, w sercu lęk

Głowę niszczy każdy dźwięk

Wszystko wokół mi doskwiera

Co dzień zżera mnie cholera

Nie jest dobrze, ciągle źle

Czy to kiedyś skonczy się?

Pragnę szczęścia, pragnę zdrowai

Głowy w piasek już nie chowam

Najwazniejsza jest rodzina

Nawet gdy się ją przeklina

Mimo kłutni, momo znoju

Wszysci pragną żyć w pokoju

Najważniejsze nasze zdrowie

I to bysmy żyli w zgodzie

Mimo wszystko blisko siebie

Bo z rodziną jest jak w niebie

Nerwice mam i jestem z tym sam

Nerwice lękową i wciąż sam ze sobą

Depresyjne stany

Umysł zaniedbany

Walcze sam ze sobą

Jestem dziwną osobą

Zdarzenia w życiu zmieniają nas

umysł - zarośnięty las

Czasami coś w nas pęka

To psychiczna wtedy męka

Coś nas nęka, coś nas trapi

Nikt nas z tego nie wybawi

Nie łatwo pozbierać się

Lecz nie można poddać się

Czy piekło istnieje?

Co po śmierci się dzieje?

No i czy niebo istnieje?

Czy po śmierci coś się dzieje?

Co się stanie, gdzy braknie nas?

Czy zatrzyma się ten czas?

Co na prawdę czeka nas?

Kiedy skonczy się nasz czas?

Czy zostanie po nas coś?

Czy łaskawy będzie los?

Nie wiadomo co nas czeka

Życie jest jak rwąca rzeka

Wykorzystaj dobrze je

Bo zabraknie kiedyś Cie