Makówa i jego poezja

Co się dzieje na tym świecie?

Ja nie wiem, a wy wiecie?

Dokąd zmierza ten nasz świat?

Co na świecie człowiek wart?

Co nam w życiu się należy?

Czy z pomocą ktoś przybierzy?

Czy idziemy w dobrą stronę?

Władza wielbi wciąż mamonę

Władza z kraju robi piekło

Nie jest łatwo, nie jest lekko

Ciągle mydlą ludzią oczy

Tak się nasze życie toczy

Nie daj się sterować innym

Zostań wolnym i bądź innym

Brakuje mi bardzo jazdy na rowerze

Już ponad miesiąc, sam w to nie wierzę

Jeździć po dworze i wolność czuć

Tak na dwóch kołach po drogach się snuć

Lecz by kondycja była w formie

O codziennym treningu ja nie zapomnę

30 kilometrów co dzień ja robię

Na stacjonarnym rowerze, mówię ja Tobie

Do końca lipca wytrzymać muszę

A potem w długą podróż wyruszę

Siądę na rower niech niosą mnie kola

Będę jeździł ile ciało podola

Chwila nieuwagi i obojczyk złamany

Dotego otarcia i liczne rany

Człowiek jest kruchy, to prosta sprawa

Nie wiesz kiedy się skończy zabawa

Na osiem tygodni unieruchomiony

Wcale nie jestem zadowolony

Ale się nigdy nie można poddawać

Gdy sie upada to trzeba powstawać

W dodatku mamą się opiekuję

Jest trochę ciężej, lecz nie rezygnuję

Trzeba być zawsze pozytywnym

I starać się w życiu być bardzo aktywnym

W nicość nasz świat się zapada

W nicość, tak to się układa

Każdy coś innego gada

Każdy inną bronią włada

Każdy jakąś maskę wkłada

Sztuczny uśmiech wciąż zakłada

Czy ludzkość czeka zagłada?

Większość z diabłem się układa

Za plecami ktoś się skrada

Twarz jest coraz bardziej blada

Ktoś Ci numer w życiu nada

Bezsilność nam ręce składa

Chciwość to największa wada

Na życie jest jedna rada

Sobą bądź, reszta niech spada

W jakim świecie my żyjemy?

Gdzie dążymy, czego chcemy?

Co nam los jutro przyniesie?

Nikt z nas nie chce życia w stresie

Trzeba walczyć o marzenia

Tyle celów do spełnienia

Nigdy nie można się poddawać

To jest bardzo ważna sprawa

Dąż do celu ponad wszystko

By być swoich marzeń blisko

One skrzydeł nam dodają

Nasze życie rozjaśniają

Bez marzeń umiera człowiek

Ważne jest co mamy w sobie

Dziwne stany i zjawiska

Ja to obserwuję z bliska

Czy to w mojej głowie wszystko?

Koniec świata jest już blisko?

Co tu kurwa dzieje sie?

Czy ktoś chce zrozumieć mnie?

Nie pojmuję co się dzieje

Najbogatszy się z nas śmieje

Żądza kasy, żądza władzy

Doprowadza do zarazy

Coraz więcej ludzkich zgonów

On ma w bankach moc milionów

Bez skrupułów i krępacji

Zniszczy większość populcji

Byle tylko mieć pieniądze

Takie chore jego żądze

Jakby kasy było mało

Truć szczepionką będzie ciało

Nie ważne jest ludzkie życie

Byle być na władzy szczycie

Co te świnie chcą osiągnąć?

Chcą od ludzi tylko ciągnąć

Cały naród oszukują

Polskę naszą wciąż rujnują

Wszelkie prawo w dupie mają

Za panów się uważają

Przyjdzie kiedyś taki czas

Narów wypierdoli Was!

Co to dzieje się na świecie?

Strach, panika, sami wiecie

Ludzie wokół umierają

Swe rodziny zostawiają

Człowiek jest tak bardzo kruchy

Bardziej czuły jest od muchy

Nie wiesz kiedy, jak i gdzie

Życie może skańczyć się

Dzisiaj jesteś, a jutro nie

Źle na świecie dzieje się

Szanuj życie swe i innych

Broń siebie, lecz nie krzywdź innych

Dbaj o bliskich, dbaj o siebie

Dbaj o ludzi co w potrzebie

Szanuj ludzi, szanuj ziemie

Odwzajemnią się dla Ciebie

Bądź ostrożny, dbaj o zdrowie

Nie daj mieszać sobie w głowie

Coesz się nawet z rzeczy małych

Choć świat nie jest doskonały

Pieknych chwil jest w życiu mało

Nie wiesz ile jeszcze ich zostało

Najbardziej w życiu nie boją nas rany

Lecz to, co nam czyni człowiek ukochany

Bo różne gesty i różne słowa

Za każdym razem potrafią ranić od nowa

Słowa czasami od noża ostrzejsze

Życie wcale nie staje się lżejsze

Czy warto walczyć, czy lepiej się poddać?

Czy swoją duszę dla diabła oddać?

Czasami pustka i siły brak

Lecz życie wtedy daje Ci znak

Bo walczyć trzeba o swoje szczęście

A to co dobre jeszcze nadejdzie

Wyobraźnia nie zna granic

Lecz inni ją mająza nic

Marzenia nas przy życiu trzymają

One nam wielkich skrzydeł dodają

Trzeba dążyć do ich spełnienia

A tyle przecież jest do zrobienia

Nie można się poddać, choć łatwo nie jest

W życiu się liczy najmniejszy gest

Wspierajmy się więc i walczmy o szczęście

Bo nie wiemy kiedy już nas nie będzie

Słucham muzyki i tak myślę sobie

Co Ty widzisz we mnie, co ja widzę w Tobie?

Te wszystkie myśli mnie przytłaczają

Dlaczego ludzie tak się zbliżają?

Co ciągnie ludzi tak bardzo do siebie?

Czy to, że razem jest im jak w niebie?

Czy te uczucia są czegoś warte?

Nie raz stawiałem wszystko na jedną kartę

Jak się to kończyło... Szkoda gadać

Całą to miłość trzeba by zbadać

Czy to na stałe czy tylko na chwilę

Czy to istotne, że dzielą nas mile?

Brak mi szczęścia i brak mi bliskości

Brak zrozumienia i brak miłości

Czy kiedyś nadejdzie w końcu ten czas?

Gdy wielka miłość połączy nas...

Co się dzieje? Łeb rozsadza

Co wyczynia nasza władza

Propaganda, strach, panika

Nawet z półek papier znika

Jakiś wirus ludzi truje

Źle się dzieje, nie żartuję

Tutaj pusto, tam zamknięte

Otwarte kościoły. Święte?

Czy powoli kończy się Świat?

Brata może zabić brat

Rękawiczki no i maski

Nie dodadzą Bożej łaski

Nie daj się zniewolić w domu

Nie pomoże to nikomu

Wszystko media potęgują

Nerwy nasze wciąż rujnują

Nie dajmy się zwariować

Trzeba rozum w tym zachować

Coś ostatnio nie mam głowy

Piszę wiersze do połowy

Weny brak, czy brak pomysłów?

Brak, czy wyostrzenie zmysłów?

Dni ostatnie ciut jaśniejsze

Myśli nawet są i lżejsze

Zatem więc otwieram piwo

I muzyki słucham... Miło

Nerwica i depresja odbierają mi sily

Chociaż bym chciał, nie potrafię być miły

Bywają gorsze i lepsze dni

Staram się walczyć, lecz coraz mniej sił

Lecz ciągle walczę i sie nie poddaje

Wciąż jestem sobą i taki zostaję

Choć ciężko bywa i sił brakuje

Nigdy nie powiem, że czegoś żałuję

Ta nierówna walka potrwa do końca

Dopóki w mym życiu nie zabraknie słońca

Podnieś głowę, popatrz w niebo

Tam jest przecież cośpięknego

Różne chmury, różne kształty

Cudny błękit, niczym Bałtyk

Kolor nieba, odcień słońca

Od rana aż do dnia końca

Tak zjawiska są wspaniałe

W każdym calu doskonałe

Śliczne wschody i zachody

Moc kolorów, moc urody

Nocą za to pełno gwiazd

Popatrz na to chociaż raz

Księżyc świeci, droga mleczna

Moc nieba jest wprost bajeczna

Pełno uczuć, nadmiar myśli

Co dobrego mi się przyśni?

Nadmiar spraw i obowiązków

Brak czasu na bycie w związku

Brak współczucia, zrozumienia

Wokół pełno jest cierpienia

Idź do przodu, pięść zaciśnij

Staraj się być dobrej myśli

Na pisanie nie mam czasu

Poszedłbym sobie do lasu

Tam spokojnie, cicho, lekko

No a w mieście ciągłe piekło

Pogoń za pieniądzem, pośpiech

Na współczucie człowiek oślepł

Chciałbym ciszy i spokoju

Dość ciągłego tego znoju

Żyć szczęśliwy i spokojny

Z dala od wszelakiej wojny

Bądź odważny, bądź solidny

Nie czyń zła, by nie być winnym

Myśl pokojowo, nie myśl o wojnie

Myśl pozytywnie, by żyć spokojnie

Bądź dobrym człowiekiem dla innych ludzi

A dobra karma do Ciebie wróci

Serce ściska, serce kłuje

Jakby w sercu coś świdruje

Jakieś bóle promieniują

Nie wszyscy takie coś czują

Czemu dobrze być nie może?

Ważne, by nie było gorzej

Osłabiony, wciąż zmęczony

Jakiś jestem pogubiony

Czyżby serce mi pękało?

Jakby złego było mało

W coraz gorszym stanie zdrowie

To się zmieni? Ktoś mi powie?

Opowiedz mi o sobie
Opowiedz o swojej osobie
Osobowość swoją opowiedz
Odpowiednia osobowość
Osobna odpowiedzialność
Osoba odpowiadająca
Odpytywana odpowiednio
Nie chcesz nic powiedzieć?
Może nie wiesz nic o sobie?
Nieodpowiedzialność nieśmiałości
Ryzykowny i roztropny
Całkowicie nieokreślony
Niesamowicie milczący
Nic nie wyjawiający
Owiany tajemnicą
Człowiek renesansu